Twoje ciało to świątynia, w której mieszka duch. Twój duch. Zastanawiałyście się kiedyś, co to właściwie jest „ruch”? Ruch, aktywność ruchowa, praca ciałem i z ciałem… Prawda jest taka, że ruch to życie. Nawet, kiedy wydaje nam się, że coś lub ktoś pozostaje w bezruchu, wewnątrz jego organizmu zachodzi równocześnie kilkaset procesów związanych z ruchem (chociażby cząsteczek pokarmowych, przepływających płynów ustrojowych, mikro ruchów związanych z oddechem etc), nie wspominając już nawet o zewnętrznych siłach, które oddziałują na nas nieustannie: grawitacji, ruchu powietrza, ruchu planety Ziemi wokół własnej osi, jak i wobec innych planet…

Śmiem zatem zaryzykować stwierdzenie, że BEZRUCH, zwyczajnie nie istnieje.

Według prawideł fizyki, praca z ciałem to ilość energii potrzebna do przemieszczenia się ciała w przestrzeni. Jesteśmy istotami energetycznymi – samodzielnie generujemy swoją energię potrzebną do pracy. Samodzielnie decydujemy również o tym, ile energii będziemy wydatkować i ile dostarczać. Warto spojrzeć na rzecz wszechstronnie. Uświadomi nam to, jak ogromny wpływ wywieramy nie tylko na swój organizm, ale i masę innych, otaczających nas bytów. Przychodzi zatem pora, na docenienie „tworu”, jakim zostaliśmy obdarowani – naszego kochanego ciała.

JAK ŚWIADOMIE PRACOWAĆ Z CIAŁEM?

AKCJA „OBSERWACJA”:

Nasze CIAŁO pozostaje bezpośrednim łącznikiem z otaczającym nas światem. Pozwala nam doświadczać, jest zawsze tu i teraz. Jest pierwszym i najbardziej autentycznym źródłem kontaktu. Warto słuchać swojego ciała, bo ciało nigdy nie kłamie. Napnie się gdy napotka jakiś opór, rozluźni – gdy poczuje błogość, „rozpozna” niebezpieczeństwo poprzez bezwarunkowe reakcje układu nerwowo–ruchowego. CIAŁO jest świątynią, w której mieszka umysł i duch. Choćby z tej przyczyny, nie można go zaniedbywać.

Jak świadomie pracować ze swoim ciałem? Polecam zacząć od pierwszej bardzo ważnej kwestii – zaakceptować i pokochać swoje ciało. Dopuścić do głosu. Nie walczyć z nim. Ucieszyć się z tego, że jest. UWOLNIĆ go od ciągłej kontroli swojej głowy.

Co konkretnie można zrobić? Najprostszą formą dialogu ze swoim ciałem pozostaje jego obserwacja, najlepiej ta, dokonywana podczas codziennie wykonywanych czynności. Zwróć uwagę na to, jak ustawiasz swoje ciało kiedy siedzisz lub stoisz. Co takiego zmienia się, kiedy wprawiasz go w ruch i zaczynasz się przemieszczać? Ostro przesz do przodu, nie bacząc na przeszkody? A może ostrożnie stawiasz każdy krok? Czy Twoje kolana są sprężyste? A może zablokowane i sztywne? A Twoja miednica ? Czy kołysze się na boki? Czy stopy stawiasz do środka, na zewnątrz, a może każda „idzie” w swoją stronę?

Sprawdź, jak miewa się Twój brzuch. Twoje CENTRUM – początek i koniec, pierwszy wdech i ostatni wydech. Od czasu do czasu, rozluźnij swój brzuch – na przekór ogólnie panującej modzie płaskiego i twardego jak deska brzucha. Daj się zaskoczyć konsekwencjom! Luźny brzuch, to psychosomatycznie luźniejsza przestrzeń życiowa, większy dystans do siebie i świata. Więcej miejsca na radość i przyjemność…

Obserwuj swoje plecy i barki. Czy spinasz kark, trzymając go w położeniu ciągłej gotowości do przyjęcia ataku? Odpuść czasem – niech powalczą inni. Przejdźmy dalej – pora na prawdziwe „centrum dowodzenia”, Twoją głowę. Pomyśl o jej ciężarze. Poczuj go. Czy Twoja głowa podąża za Twoim ciałem? Jak odczuwasz wspomniane połączenie? Czy ono w ogóle istnieje?

RUSZ SIĘ Z MIEJSCA!

Spacer lub jednostajny marsz to idealna okazja do zażycia dawki ruchu na świeżym powietrzu oraz pogłębiania świadomości swojego ciała. Kolejną, doskonałą formą zaczerpnięcia odrobiny zdrowego, świadomego ruchu, pozostaje taniec – możesz tańczyć przy ulubionej muzyce i dać się porwać rytmowi, możesz równie dobrze, tanecznie poruszać się w trakcie codziennych obowiązków domowych. Polecam wszelkie formy ruchowe, związane z kulturą i sztuką wschodu, w której od najmłodszych lat, kładzie się nacisk na kształtowanie świadomość ciała, w połączeniu z sercem i umysłem. Jeśli jeszcze nie spróbowałaś – zachęcam, aby zacząć pod okiem wykwalifikowanej osoby prowadzącej, aby uniknąć błędów, przeciążeń i nie zniechęcić się na wstępie.

Pamiętajmy o tym, że nasze mocno zapracowane ciało potrzebuje również dobrego odpoczynku. Odpoczynek nie zawsze musi być bierny. Dla osoby prowadzącej głównie siedzący tryb życia, ruch może okazać się brakującym elementem, który przywróci harmonię i równowagę. I odwrotnie – nie miej wyrzutów sumienia, jeśli Twoje ciało domaga się leżenia i „nicnierobienia”. Idź za tym, zaufaj mu. Zaręczam Ci, Twoje ciało jest mądrzejsze, aniżeli mogło Ci się wydawać…

Monika Borchulska-Zając

Autorka bloga: Energodajnia
Założycielka projektu Pozytywny Trening