Szef, jako osoba zarządzająca i przewodząca, powinien cieszyć się szacunkiem wśród swoich podwładnych. Wg słownika języka polskiego, szacunek to stosunek do osób lub rzeczy uważanych za wartościowe i godne uznania. Szacunek to sposób postrzegania danej osoby, wartości, którymi się kieruje, sposób postępowania, zasady moralne – jednym słowem – całokształt. Respekt, tylko ze względu na stanowisko, to zdecydowanie za mało.  Szef, którego szanują podwładni:

I. Szanuje ludzi…

Osoba ceniona przez innych, sama ceni ludzi. Nie ocenia, nie obgaduje, nie krytykuje. Jest otwarta na innych, tolerancyjna i sprawiedliwa. Widzi wartość w każdym człowieku. Wie, że każdy nosi w sobie inny potencjał, ale zdaje sobie też sprawę z tego, że każdy ma wady. Ceni osiągnięcia innych.

II. Postępuje zgodnie z tym, co mówi…

Zapewne znasz ludzi, którzy jedno mówią a inne robią. Jeśli zauważyłeś coś takiego kilka razy, kolejnym razem podchodzisz do tego osobnika z rezerwą, a z czasem stosujesz coraz grubsze „filtry odbioru” tego co mówi. Na drugim biegunie mamy osobnika, który tak, jak mówi, tak też robi. Wiemy, że to człowiek, który nie mydli nam oczu i nie próbuje grać przed nami kogoś, kim nie jest. Jego słowa i czyny są ze sobą kompatybilne dzięki czemu zyskuje nasz szacunek.

III. Wymaga od innych, ale jeszcze więcej od siebie…

Nie jest jak król, który zasiada na swoim tronie i wydaje rozkazy, bo „ma od tego ludzi”. Wprost przeciwnie, sam zakasuje rękawy i bierze się do roboty. Swoim sposobem postępowania daje innym przykład. Jest wzorem do naśladowania. Ludzie wiedzą, że to nad czym pracują jest wspólnym dziełem, a nie działaniem na rzecz dobrobytu szefa.

IV. Można na nim polegać…

Wiesz, że nie zawiedziesz się, gdy poprosisz o pomoc i wsparcie. Jeśli szef sam nie będzie umiał pomóc, poszuka razem z Tobą i dla Ciebie rozwiązania. W trudnych sytuacjach nie zostawi Cię. Nie musi być Twoim przyjacielem, nawet niespecjalnie musicie się lubić ale w sprawach zawodowych jest opoką. Czasem także poda pomocną dłoń, gdy powinie Ci się noga w życiu prywatnym.

V. Stosuje te same standardy wobec wszystkich…

Wie, że ludzie różnią się i wie, że do każdego należy stosować inne podejście, jednak ogólne standardy ma te same. Ma świadomość tego, że kompetencje i możliwości pracowników nie są na równym poziomie, ale zasady, których się trzyma, dla wszystkich są te same. Aby tak postępować musi dobrze znać swoich ludzi. Jest sprawiedliwy ale każdemu wg zasług. Od wszystkich wymaga i nikogo nie faworyzuje.

Taki sposób postępowania buduje szacunek. Nie jest on dany raz na zawsze. Łatwy do stracenia ale bardzo trudny do odzyskania. Czy jednak trudny do osiągnięcia? Wydaje mi się, że nie. Sposób działania, podejście do ludzie i zasady, którymi się kierujemy wystarczą – to tylko tyle i aż tyle. Wszystko przekłada się na naszą spójność wewnętrzną. A może masz inne zdanie?

Pozdrawiam,

Agnieszka Organizerka

Autorka bloga: Centrum Zarządzania