Udzielanie informacji zwrotnych- komunikaty typu „ja”

Informacje zwrotne – to ogólnie rzecz biorąc komentarze i uwagi ze strony innych ludzi odnoszące się do naszego zachowania lub nasze opinie, na temat zachowania innych osób, kierowane bezpośrednio do nich. Dzięki nim zarówno my, jako odbiorcy, jak i osoby, którym takich informacji udzielamy, zdobywamy wiedzę na temat nas samych i tego, w jaki sposób nasze zachowanie wpływa na innych.

Często mówi się tu o komunikatach „typu JA”, gdyż udzielane informacje dotyczą głównie przeżyć danej osoby, a nie jakiś ogólnych, obiektywnych sądów. Informacja zwrotna to przekazanie rozmówcy, jak reagujesz na zachowanie innego człowieka. Celem udzielania informacji zwrotnych jest pomóc, rzeczową informacją zwrotną, drugiej osobie uzyskać wiedzę o tym, jak ty odczuwasz i spostrzegasz jej działanie.

Trzeba przekazywać informacje w sposób nie zagrażający, by nie spowodował reakcji obronnych (negowania bez refleksji, niechęci do słuchania itp.) Im ktoś bardziej się broni, tym  trudniej mu odbierać informacje zwrotne. Umiejętne przekazywanie informacji zwrotnych to podstawa skutecznej komunikacji.

10 wskazówek prawidłowej komunikacji w związku

WSKAZÓWKA NR 1: 

Chęć podzielenia się swoimi odczuciami musi brać początek z chęci poprawienia związku. Nie jest celem samym w sobie, ale środkiem do celu.

WSKAZÓWKA NR 2: 

Opisuj zachowanie danej osoby, a nie oceniaj samego rozmówcy. Używaj kategorii opisu: „mniej” lub „bardziej”, a nie „nigdy” „zawsze”. Np.: Ostatnio rzadziej mnie przytulasz…  Zamiast: nigdy mnie nie przytulasz, gdy tego potrzebuje, jesteś taki nieczuły…

WSKAZÓWKA NR 3:

Skup się na swoich spostrzeżeniach, a nie wyciągaj wniosków. Myśl o tym, co zostało powiedziane, a nie o tym dlaczego. Np.: Zauważyłam ostatnio, że spędzasz dużo czasu poza domem, brakuje mi ciebie, czy coś zmieniło się w twoich uczuciach do mnie… Zamiast: zaniedbujesz rodzinę, już mnie nie kochasz, bo ciągle nie ma cię w domu…

WSKAZÓWKA NR 4:

Mów o swoich uczuciach, jakie się pojawiają w danej sytuacji wobec konkretnej osoby. Np.: Przykro mi, że nie przyszłaś na umówione spotkanie, to było ważne dla mnie, czuję się rozczarowany… Zamiast: jesteś okropną egoistką, nie można na ciebie liczyć, ciągle o mnie zapominasz…

WSKAZÓWKA NR 5:

Nie udzielaj rad, nakazów, zakazów, zamiast tego mów o swoich uczuciach, potrzebach, oczekiwaniach. Np.: Chciałabym byś dzwoniła do mnie wcześniej, gdy nie będziesz mogła przyjść, bo złości mnie, gdy odwołujesz spotkanie w ostatniej chwili, a ja bardzo na nie liczyłam…  Zamiast: powinnaś lepiej planować sobie swój czas i dzwonić wcześniej jak nie możesz przyjść…

WSKAZÓWKA NR 6:

Mów za siebie i od siebie, nie przekazuj informacji przez osoby trzecie.

WSKAZÓWKA NR 7:

Mów o aktualnych wydarzeniach, a nie odwołuj się do sytuacji sprzed wielu miesięcy. Rozwiązuj konflikty na bieżąco. Gdy czujesz, że emocje sięgają zenitu i nie będziesz potrafił kontrolować swojej wypowiedzi i zachowania, odczekaj chwilę.

WSKAZÓWKA NR 8:

Udzielaj pozytywnych i negatywnych informacji zwrotnych.

WSKAZÓWKA NR 9:

Ograniczaj ilość informacji. Uważaj na miejsce i czas, zwróć uwagę na to, kto jest twoim rozmówcą.

WSKAZÓWKA NR 10:

Mówienie o swoich uczuciach to ryzyko i szansa. Ryzykujesz, że gdy się otworzysz, możesz zostać jeszcze bardziej zraniony. Jest to też szansa na lepsze porozumienie, budowanie autentycznej, głębokiej relacji opartej na szacunku do osoby i jej uczuć. Takie relacje zaspokajają najgłębsze potrzeby i mogą być „plastrem na wcześniejsze rany”. Ty decydujesz o tym co i komu chcesz mówić o sobie.

Pozdrawiam,

Katarzyna Gryl-Stopa
Współtwórczyni portalu wiedzy psychologicznej dla par: Motivita.pl