Miód kojarzy mi się z bursztynowym kolorem i nieopisaną słodyczą. Słodkość ta, towarzyszy mi od lat dzieciństwa. Dodawaliśmy go do herbaty i wypieków. W okresach wzmożonego ryzyka przeziębień, mama przygotowywała miodowo – cytrynowe mikstury, którymi poiła mnie każdego dnia. Ten smak, tak bardzo zapadł mi w pamięć, że do dziś pijam ów napój przynajmniej raz w tygodniu.

Czy w Waszych domach również stosowano podobne metody leczenia? Kiedy dzisiaj wspominam wszystkie sposoby leczenia z dawnych lat, mam gęsią skórkę. Na samą myśl kanapek z grubymi plastrami czosnku przechodzą mnie dreszcze. Najgorzej było, kiedy dopadała mnie choroba płuc. Wówczas calutkie ciało smarowano mi spirytusem i zakładano „kamizelkę z świńskiej skóry”. Chyba nie muszę Wam mówić jak się wówczas czułam…

Pomysłowość moich rodziców nie miała granic. W każdym razie dzisiaj mam się całkiem dobrze, dlatego też zaczynam wierzyć w skuteczność Ich działań. W każdym razie, wszystko wynikało z troski o moje zdrowie.

Czym jest miód?

Miód jest naturalnie słodką substancją produkowaną przez pszczoły Apis Mellifera z nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin lub wydzielin owadów wysysających żywe części roślin, zbieranych przez pszczoły, przerabianych przez łączenie specyficznych substancji z pszczół, składanych, odwodnionych, gromadzonych i pozostawionych w plastrach miodu do dojrzewania. Naturalny miód zawiera w swoim składzie: glukozę (37%),fruktozę (30%), wodę (18%), sacharozę i inne cukry, enzymy(np. diastazę, inwertazę, lizozym), kwasy organiczne (np. bursztynowy, cytrynowy, mrówkowy, octowy), biopierwiastki, aminokwasy (np. fenyloalaninę, prolinę, argininę, α-alaninę), witaminy (z grupy B, C, związki karotenoidowe, niewielkie ilości D, E, K), kwasy fenolowe i flawonoidy.

Obok miodów istnieją ziołomiody. Bardzo często są one mylone ze sobą. Zioło miody są to syropy z soków roślin zielarskich, które zostały przerobione i zakonserwowane przez pszczoły. Są one bogatym źródłem składników roślin zielarskich oraz substancje pochodzące od pszczół.

Jaki powinien być miód?

Jest kilka parametrów, które określają jego jakość. W składzie:

• ilość wody nie powinna przekraczać 20% (wyjątek miód wrzosowy – do 23%),
• Zawartość fruktozy i glukozy: miód nektarowy – nie mniej niż 60 g na 100g, miód spadziowy i miód nektarowo – spadziowy – nie mniej niż 45 g na100g,
• Zawartość sacharozy – nie więcej niż 5 g na 100g.

Oczywiście producenci niejednokrotnie oszukują i manipulują składem, przykładowo dodając większe ilości cukru, wody, czy też syropu. 100 g miodu stanowi średnio 325 kcal i ma wysoki indeks glikemiczny (87) ze względu na dużą zawartość cukrów łatwo przyswajalnych.

Jakie korzyści niesie spożywanie miodu?

Miód jest popularnym specyfikiem w leczeniu licznych przypadłości. Dzięki swym właściwościom antyutleniającym, znacznie zmniejsza ilość wolnych rodników ponadtlenkowych. Silniejsze działania antyutleniające mają ciemne miody (spadziowy, gryczany, wrzosowy). Ogólnie mówiąc, stosowany jest w przypadku zaburzeń układu nerwowego, krążenia i pokarmowego, a także oddechowego i chorób skóry. Istnieje wiele odmian miodu, a w związku z tym liczne zastosowania. Przedstawię kilka z nich:

• Miód wielokwiatowy – wspomaga mięsień sercowy, zalecany w alergiach, chorobach dróg oddechowych, chorobach wątroby,
• Miód rzepakowy – pomocny w leczeniu chorób układu pokarmowego (wątroby, nerek, trzustki, żołądka, dwunastnicy), obniża ciśnienie krwi, zalecany przy miażdżycy i chorobach mięśnia sercowego, w okresach przeziębienia i stanów zapalnych dróg oddechowych,
• Miód akacjowy – pomaga w leczeniu wrzodów (żołądka, dwunastnicy) poprzez przyspieszenie regeneracji tkanki i usuwanie nadżerek, wykorzystywany w leczeniu nadkwasoty żołądka i zaburzeń układu pokarmowego, wzmacnia organizm, ułatwia zasypianie,
• Miód lipowy – ma działanie antyseptyczne, przeciwgorączkowe, przeciwskurczowe, wykrztuśnie, uspokajająco; pomocny przy leczeniu grypy, przeziębienia, kaszlu, zapalenia zatok i dróg oddechowych, anginach; polecany przy nerwicach i chorobach dróg moczowych,
• Miód spadziowy – silne właściwości bakteriobójcze i antybiotyczne; działa przeciwzapalnie, wykrztuśnie, antyseptycznie; zalecany w leczeniu układu nerwowego, krążenia, przewodu pokarmowego i oddechowego.

Aby miód nie skrystalizował trzymam go w szczelnie zamkniętym pojemniku szklanym, porcelanowym lub krzemionkowym. Należy przechowywać go w temperaturze nie większej niż 18 stopni Celsjusza . Miodek najlepiej nabyć u pszczelarzy prosto z ula. Pamiętajmy o tym, aby wspierać naszych polskich pszczelarzy. Oprócz miodu występują liczne produkty pszczele, których mogą pomóc nam w utrzymaniu zdrowia. Ale o tym w kolejnych artykułach;)

Wiola Sowińska – dietetyk KoBBieciarni

Autorka bloga: Dietetyka dla zdrowia