Praca zawodowa z jednej strony daje szanse na godziwe życie i realizację własnej kariery, z drugiej zaś strony jej nadmiar może przyczynić się do zagrażania zdrowia a nawet życia. Jak odnaleźć równowagę między życiem zawodowym a osobistym zanim zaskoczy nas zawał, depresja lub wypalenie zawodowe? Na przeciw wychodzi coraz popularniejsza filozofia Work-life Balance.

Ideą work-life balance jest takie zarządzanie czasem, aby człowiek odczuwał równowagę pomiędzy pracą zawodową a życiem prywatnym. Koncepcja ta powstała w odpowiedzi na coraz częściej pojawiające się w społeczeństwie wypalenie zawodowe oraz pracoholizm. Cechą charakterystyczną obydwóch tych zaburzeń jest fakt, iż nie pojawiają się one nagle, ale narastają wraz z upływem czasu i dlatego bardzo trudno wykryć je w początkowych stadiach. Często zachwianie równowagi pomiędzy sferą zawodową a prywatną uświadamiamy sobie dopiero na skutek przykrego doświadczenia (poważnej choroby, odejścia bliskiej osoby, wypadku).

Zmiany zachodzące na rynku coraz szybciej wymuszają na pracowniku nieustanne podnoszenie kompetencji a nawet przekwalifikowywanie się. Rozwój zawodowy jest niezwykle ważny zarówno z punktu widzenia danego człowieka jak i jego pracodawcy. Człowiekowi daje poczucie wzrostu i spełnienia, a firmie przynosi lepsze wyniki, zyski finansowe, prestiż. Jeśli cel i obszar samorealizacji człowieka zgodny jest z potrzebami organizacji, możemy mówić o stanie idealnym. Niestety w praktyce interesy obu stron nie zawsze się pokrywają. Niejednokrotnie rozwój kariery odbywa się kosztem zdrowia lub życia rodzinnego człowieka, a wtedy trudno o poczucie spełnienia i satysfakcję.

Równoważenie obszarów życia zawodowego i prywatnego jest zatem niezbędne do zachowania zdrowia fizycznego i psychicznego człowieka. Dzięki temu może on sprawnie korzystać zarówno ze swoich zasobów zewnętrznych jak i wewnętrznych. Kształtowanie kompetencji miękkich takich jak np. kreatywność, komunikatywność czy zarządzanie czasem przenosi się na obszar zawodowy, a to przekłada się na coraz lepsze wyniki firmy. Dlatego, zgodnie z filozofią work-life balance, pracodawca powinien dbać o samopoczucie pracowników, wdrażając programy równoważenia pracy i życia osobistego. Ostatnimi czasy rynek pozapłacowych świadczeń pracowniczych rozwinął się bardzo dynamicznie. Pracownicy niektórych firm mogą korzystać w miejscu pracy z takich propozycji jak:

• siłownia i sala do ćwiczeń
• chillout roomy i sale gier
• platformy edukacyjne i kursy języków obcych
• gabinety fizjoterapii i masaże biurowe
• usługi kosmetyczne i fryzjerskie
• stały dostęp do zdrowej żywności oraz do świeżo wyciskanych soków
• dofinansowanie posiłków w pracy
• warsztaty rozwojowe poświęcone m.in. ergonomii pracy, redukcji stresu czy zdrowemu odżywianiu
• sesje terapeutyczne dla nałogowych palaczy
• konsultacje z psychologiem lub coachem
• imprezy integracyjne

Ponadto pracodawcy oferują:

• finansowanie lub dopłaty do programów edukacyjnych, szkoleń, studiów podyplomowych, kursów językowych
• pakiety medyczne dla pracowników i ich rodzin
• dopłaty do niani, żłobka, przedszkola czy wyprawki szkolnej
• dofinansowanie pracowniczych drużyn sportowych (piłka nożna, biegacze)

W firmach stosujących filozofię work-life balance programy równoważenia pracy i życia osobistego pracowników są zatem bardzo bogate, a pracownicy mają z czego wybierać. Jeszcze lepiej, jeśli mają oni wpływ na ofertę benefitów i mogą zgłaszać swoje potrzeby. Pracownik, który ma świadomość, że jego rozwój spójny jest z polityką firmy, ma zdecydowanie większą motywację do pracy, a korzystając z proponowanych programów ma szanse zachować równowagę między rozwojem zawodowym a osobistym.

A co, jeśli pracodawca nie oferuje takich możliwości i nie dba o samopoczucie swoich pracowników? Warto samemu skrzyknąć grupę osób, która aktywnie zaangażuje się w dbanie o równowagę psychofizyczną. Znam firmy, w których zamiast na papierosa kilkanaście osób codziennie o określonej porze wychodzi do ogrodu za biurem, aby zrobić kilkunastominutową gimnastykę. Podczas pracy za biurkiem wzajemnie przypominają sobie o piciu wody lub odrywaniu wzroku od ekranu przynajmniej co pół godziny i patrzeniu na zielone rośliny, które zresztą sami przynieśli do miejsca pracy i razem o nie dbają. Słyszałam także, że co jakiś czas jedna z osób gotuje zdrowy posiłek dla współpracowników i przynosi go do pracy, a podczas przerw kawowych lub obiadowych obowiązuje zasada, że o pracy się nie rozmawia. Coraz modniejsze od wspólnych „zakrapianych” imprez pracowniczych stały się wspólne wyjazdy do SPA lub w góry. Już sam fakt, że wspólnymi siłami można zmienić środowisko pracy na zdrowsze i przyjemniejsze, daje lepsze samopoczucie. Inicjatywa nie zawsze musi wyjść od pracodawcy, ale ważne jest, aby pokazać, że istnieje taka potrzeba i że są ludzie, którym zależy na równowadze, zdrowiu i rozwoju.

Pozdrawiam,

Malwina Liszka

autorka bloga: Holistycznie – Fizjocoaching