Tripolina Chair (Butterfly) – to zdecydowanie jeden z moich ulubionych projektów. Uwielbiam jego niebanalny kształt, który zapada w pamięć i zostaje w niej na długo. Odnajduje się w różnych aranżacjach wnętrzarskich oraz plenerowych, przez co jest bardzo uniwersalny. Jak powstał?

Tu ciekawostka: pierwotnie był krzesłem zaprojektowanym dla potrzeb Armii Brytyjskiej.

XIX wiek – Wielka Brytania jako państwo kolonialne broni swoich interesów w różnych regionach świata, jego armia w związku z tym musi funkcjonować w różnych warunkach geograficznych i klimatycznych. Joseph Beverly Fenby w 1855 roku konstruuje lekki składany fotel zbudowany z drewna oraz skóry lub tkanin. Fotel ten łatwo transportować, jest jednocześnie wygodnym i stabilnym siedziskiem, na którym można doskonale wypocząć. Początkowo nie przejmuje się jego formą, ani elegancją. Cele wytyczają tu przede wszystkim względy funkcjonalne. Fotel musiał spełniać swoją rolę, w różnych warunkach klimatycznych i niezależnie od podłoża, przez co m.in. nie mógł zapadać się w piasku.

Cel osiągnięto. Przy okazji powstał jednak bardzo ciekawy w swojej formie mebel, który szybko zyskał zainteresowanie środowisk całkowicie nie związanych z armią. Najpierw spodobał się podróżnikom i poszukiwaczom przygód, następnie stał się coraz popularniejszy w prywatnych rezydencjach, głównie na terenie kolonii.

Stał się na tyle popularny, że w 1930 r. włoska firma Vigano rozpoczęła jego produkcję w Libii, w Trypolisie. Wtedy to upowszechniła się nazwa Tripolina Chair. Aktualnie model ten wciąż jest produkowany przez inną włoską firmę – Dario Alfonsi. Producent proponuje różne wersje kolorystyczne, można wybrać model klasyczny, ale też bardziej unowocześnione wersje. Można by powiedzieć, że historia fotela dobiegła końca, ale…

Fotel ten, stał się inspiracją dla trójki architektów działających w Buenos Aires pod nazwą Astral Grup. Byli to Antonio Bonet, Juan Kurchan i Jore Ferrari Hardoy. Zmodernizowali oni projekt Fenby’ego, uprościli ale jednocześnie wyostrzyli kształty, nadali mu nazwę Butterfly Chair. Myślę, że nazwa (z ang. motyl) doskonale opisuje jego kształt. Czasami też nazywany jako BFK Chair – od pierwszych liter nazwisk projektantów. W 1940 r. fotel został pokazany na wystawie w Nowym Jorku i od razu został zauważony oraz nagrodzony. Obecnie znajduje się nawet w zbiorach muzeum MoMA w Nowym Jorku. Projekt ten w dalszym ciągu bije rekordy popularności, głównie w Stanach Zjednoczonych. Obecnie produkowany jest w różnych wersjach materiałowych oraz kolorystycznych.

W XXI wieku na warsztat projektowy wzięła ten model Bárbara Giménez Weinbaum, która zaprojektowała go w wersji podwójnego fotela, rodzaju małej kanapy, nazwała go Butterfly Twin Chair. Za swój projekt otrzymała designerskiego Oskara w 2013 r. na targach Red Dot Design Award. Myślę jednak, że największe laury należą się twórcy pierwowzoru – Josephowi Fenby’emu.

To on, niemal 200 lat temu, wynalazł formę, która wciąż jest uważana za nowoczesną.

Autorka: Brygida Zagórska-Wincierz

właściciel w: BZW Studio