Zgadzamy się na bylejakość. Na byle jakie relacje, przelotne, krótkie znajomości zostawiające za sobą nic więcej, jak tylko niesmak po kolejnym rozczarowaniu. Na byle jakie dni, przesiedziane w jednym miejscu, podczas których, z góry już, przeklinamy te następne, które spędzimy dokładnie tak samo. Żyjemy na szybko, na opak, na ostatnią chwilę. Żyjemy na walizkach ze samym sobą. Nienawidzimy tego, gdzie jesteśmy, ale jeśli coś wymaga wysiłku, automatycznie rezygnujemy. Chcemy być czymś więcej, a boimy się wyjść poza własne cztery ściany. Chcemy cieszyć się każdym dniem, a pierwsze, co robimy na jego każdy początek, to przeklinamy to, że się zaczął. Chcemy wielkich rzeczy, a samych siebie traktujemy byle jak.” – Marta Kostrzyńska.

Nie cierpię poliestru, plastikowych koralików, fast foodów, płytkich relacji, małostkowych osób, niedbale spędzanego czasu wolnego. Oglądania byle jakich filmów i rozmów o przecenach w galeriach handlowych. Dlaczego? Bo szkoda mi czasu na bylejakość i powierzchowność. Bo niczego mnie to nie uczy, w żaden sposób nie motywuje, nie nastraja pozytywnie i nie sprawia przyjemności.

Jeśli chcesz się rozwijać, nazwij i pielęgnuj własne potrzeby, podejmuj twórcze i intelektualne wyzwania, pokonuj własne słabości. Nie bój się trudnych pytań, doceniaj szczerość i dopuszczaj do siebie słowa krytyki. Definiuj, szukaj, analizuj, przestawiaj, twórz na nowo i eksperymentuj.

Co najważniejsze jednak-zaaranżuj przestrzeń dla wartościowych relacji, dzięki którym będziesz miała okazję wzbogacać swoje życie i osobowość. Do swojego świata zapraszaj tylko tych, których masz ochotę zaprosić. Tych, którzy na to zasługują. Pamiętaj, że wartościowe rozmowy to takie, podczas których tworzy się wspólna przestrzeń, doświadczasz siebie i świat na nowo. Pojawia się akceptacja i zrozumienie. To dzięki takim relacjom stajemy się silniejsi i bardziej kreatywni.

W ocenach bądź ostrożna, nie szufladkuj – pamiętaj, że w ocenianiu odzwierciedla się nasza perspektywa i wizja świata. Otwórz się na to, co nowe-tylko w ten sposób możesz nauczyć się czegoś wartościowego.

Jeśli to, co Cię spotyka, stało się dla Ciebie krzywdzące i toksyczne – naucz się z tego rezygnować. Ten etap bywa trudny i długotrwały, ale umiejętność akceptowania zmian prowadzi do rozwoju i wzmacnia chęć działania.

Zamiast stawiać na bylejakość i półśrodki, sięgnij po to, co najlepsze. Nawet, jeśli jeszcze nie masz tego w zasięgu wzroku.

Pozdrawiam

Elżbieta Kiergiet-Szkutnik

autorka bloga: Twórczotka