Muszę przyznać, że gdy pierwszy raz usłyszałam o Wyspach Liparyjskich kompletnie nie miałam pojęcia gdzie leżą, co można tam zobaczyć i czy w ogóle jest co podziwiać. Na szczęście człowiek uczy się całe życie, szybko nadrobiłam zaległości i marzę, że kiedyś zawitam tam na dłużej.
Wyspy Liparyjskie to zespół 17 małych wysepek pochodzenia wulkanicznego, które znajdują się na Morzu Tyrreńskim. Do wysepek dopłyniemy z pobliskiej Sycylii, ale także z Neapolu, choć ta podróż potrwa zdecydowanie dłużej. Tylko 7 wysepek tętni życiem, pozostałe to tylko bezludne stożki górujące nad taflą wody. To jedno z tych miejsc na ziemi, które cały czas broni swojej naturalności, powala swym pięknem, wyjątkowym klimatem i beztroską. To tu tak naprawdę możemy rozkoszować się wciąż nieskażoną przez turystów przyrodą, choć z roku na rok ich liczba zwiększa się diametralnie.
Dawna nazwa archipelagu to Wyspy Eolskie, a pochodziła ona od greckiego władcy wiatrów – Eola, który jeśli wierzyć mitologii, właśnie tu, pośród niewielkich wysepek miał swoją ziemską siedzibę.
Wśród największych wysp archipelagu należy wymienić: Lipari (37,3 km2), Salina (26,1 km2), Vulcano ( 20,9 km2), Stromboli (12,2 km2), Filicudi (9,5 km2), Alicudi (5,2 km2), Panarea (3,4 km2).
Życie na wyspach nie należy do najłatwiejszych. Mieszkańcom wysp dokuczają trudności z dostępem do wody, co w znacznym stopniu utrudnia wszelkiego rodzaju uprawy. Jednak roślinność stara się nie przejmować tym faktem. Możliwość prowadzenia upraw na wyspach, w tym w szczególności owoców cytrusowych, oliwek i winnej latorośli, umożliwiają niezwykle żyzne gleby wulkaniczne.
Największą powierzchniowo wyspą jest Lipari. Jej „stolicą” jest miejscowość o takiej samej nazwie. Lipari to główna baza turystyczna archipelagu, która z roku na rok zdobywa coraz większą popularność. Jednak patrząc na jej fantastyczną architekturę (Katedra św. Bartłomieja czy zamek otoczony murami wznoszący się nad Marina Corta) oraz wąskie kameralne plaże zachęcające do leniwego odpoczynku nie dziwi mnie, że coraz więcej osób obiera kurs na Wyspy Liparyjskie właśnie.
Salina to druga co do wielkości wyspa. Mówi się, że jest najbardziej urodzajna. Sławę przyniosły jej urodzajne plony kaparów i winorośli, z których powstaje słynne białe wino Malvasia.
Stromboli – wyspa przyciąga zwiedzających czynnym wulkanem, który co kilkanaście minut straszy, wyrzuca w niebo popiół i okruchy skalne, wydając przy tym ciche pomruki. Widok jest jednocześnie piękny i niepokojący. Ostatnia erupcja miała miejsce w 2014 roku. Natomiast w 2003r. osunięcie się do morza części kopuły wulkanu, doprowadziło do lokalnego tsunami. Amatorom mocnych wrażeń polecam wybrać się na wycieczkę na szczyt wulkanu jednak trzeba zarezerwować na to ok. 6-7 godzin.
Będąc na Stromboli nie można ominąć maleńkiej wysepki Strombolicchio, która znajduje się zaledwie 2 km od Stromboli. Jest urocza, swym wyglądem przypomina zamek ze stylową latarnią na szczycie.
Vulcano to kolejna wyspa z czynnym wulkanem Fossa z kraterem Gran Cratere. Latem, wyspa jest oblegana przez turystów, którzy chętnie zdobywają szczyt wulkanu, na który prowadzi kilka wytyczonych ścieżek. Przyznam, że nie jest to najłatwiejsza i najprzyjemniejsza forma odpoczynku szczególnie w upalny włoski dzień; jednak piękne pejzaże rozpościerające się z samego szczytu w pełni rekompensują cały podjęty około dwugodzinny trud. Nie brakuje też chętnych do korzystania z bogactw naturalnych wyspy, takich jak gorących źródeł, siarkowego błota czy czarnych plaż.
Filicudi i Alicudi to 2 niewielkie wysepki nieco oddalone od innych, stanowią one świetną bazę wypadową dla amatorów nurkowania i innych sportów wodnych. Cisza, spokój i wyjątkowe krajobrazy powodują, iż są to idealne miejsca dla zwolenników relaksu, życia w rytmie slow, a przede wszystkim obcowania z naturą.
Najmniejsza z zamieszkałych wysp to Panarea. Wyspa uznawana jest za najbardziej ekskluzywną. Spokój, cisza, piaszczyste plaże i romantyczne zakątki powodują, iż wyspa chętnie jest odwiedzana przez gwiazdy filmu i muzyki, celebrytów i polityków, dla których to miejsce jest idealną odskocznią od fleszy aparatów. Wyspa oferuje bogate zaplecze turystyczne; nie brakuje tu modnych, nocnych klubów, imprez na plaży i innych atrakcji, które spełnią oczekiwania najbardziej wymagających turystów.
Warto wiedzieć, iż w 2000 roku Wyspy Liparyjskie zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Pozdrawiam!
Kasia Amanowicz
autorka bloga: Włochy okiem blondynki
