Żyła według zasady „aby być niezastąpiony musisz być odmienny”. Przyglądając się jej burzliwemu życiu z pewnością stwierdzić można, że konsekwentnie trzymała się tej maksymy. W dzisiejszym artykule opowiem o kobiecie, która stworzyła markę znaną i uwielbianą przez cały świat – niezastąpionej Coco Chanel…

Coco Chanel, a właściwie Gabrielle Bonheur Chanel, bo tak nazywała się naprawdę, urodziła się w 1883 roku, we Francji. Dzieciństwo spędziła w sierocińcu w Aubazine, który prowadziły siostry zakonne. W tym okresie nauczoną ją podstaw szycia, które w kolejnych latach udoskonalała pod okiem ciotki. Od 1905 roku do 1908 roku pracowała jako piosenkarka w kawiarniach Moulins i Vichy, gdzie działała pod pseudonimem artystycznym „Coco”.

W międzyczasie pracowała także w firmie „Pod Najświętszą Panienką”, w której szyte były stroje dla miejscowej elity. Po krótkim czasie zaczęła realizować zamówienia na coraz to bardziej wyszukane kreacje. Jakiś czas później otworzyła swój pierwszy sklep z damską odzieżą oraz kapeluszami.

Oferowane przez nią stroje odbiegały od ówczesnego wzorca, co szybko przyniosło jej opinię innowatora w dziedzinie mody. Coco Chanel proponowała bowiem coś, czego nie oferowali inni projektanci epoki. Dawała „pomysł”, ideę, innowację… Jak choćby te, związane z noszeniem sportowych ubrań do pracy lub outfitowe wykorzystywanie strojów z dżerseju, z którego do tej pory, produkowano tylko bieliznę.

Prawdziwy finansowy sukces przyniosły jej jednak słynne perfumy Chanel No. 5, które w późniejszym okresie promowała sama Marilyn Monroe. W raz z rozpoczęciem II wojny światowej Coco Chanel zrezygnowała z branży modowej, a w jej butikach oferowano głównie akcesoria i perfumy. Dopiero w latach 50 XX wieku ponownie zdobyła sukces na rynku odzieżowym, prezentując nowy model żakietu bez kołnierzyka.

Duży wpływ na jej życie miały poglądy, których nigdy nie starała się ukrywać. Wychowanie w katolickim sierocińcu poskutkowało narodzeniem się nienawiści do Żydów. Po osiągnięciu sukcesu, nawet kiedy musiała współpracować z Żydami wypowiadała się o nich w negatywny sposób… W 1933 roku wraz z Paulem Iribe zaczęła publikować czasopismo „Le Temoin”. Według Hal’a Vaughana, autora książki „Sleeping with Enemy” wydawane przez nich materiały były subtelniejszym zamiennikiem antysemickiej i faszystowskiej prasy francuskiej. Czasopismo wspierało bowiem bojówkarzy i grupy popierające „prawo i porządek” w Niemczech i Włoszech.  Mimo takiego zachowania, sukces jej marki sprawiał, że Chanel wciąż osiągała duże zyski, a jej popularność nie malała.

Osiągnięcie sukcesu zapewniło jej m.in. 12 zasad, który zawsze przestrzegała:

I. Moda, w której nie można wyjść na ulicę nie jest modą.

II. Moda przemija, styl pozostaje.

III. Najlepsze rzeczy w życiu są za darmo. Drugie najlepsze rzeczy są bardzo, bardzo
kosztowne.

IV. Innowacje! Nie można być wiecznie innowacyjnym, ja chcę stworzyć klasykę.

V. Nie marnuj czasu na uderzanie w ścianę, mając nadzieję że przekształcisz ją w drzwi

VI. Może się zdarzyć że urodziłeś się bez skrzydeł, ale nie przeszkadzaj im wyrosnąć

VII. Aby być niezastąpiony musisz być odmienny.

VIII. Moje życie mnie nie satysfakcjonowało, stworzyłam więc swoje (nowe) życie.

IX. Nie robię mody, ja JESTEM modą.

X: Arogancja jest we wszystkim, co robię. Jest w moich gestach, surowości mojego głosu, w blasku mojego spojrzenia, w mojej udręczonej i ściągniętej twarzy

XI. Jak wiele traci ten, który decyduje się być czymś, a nie kimś.

XII. Jest czas na pracę i na miłość – nie ma żadnego innego czasu.

Ostatnie lata swojego życia spędziła w luksusowym hotelu Ritz w Paryżu. Zmarła w 1971 roku, a z racji, że nie posiadała własnej rodziny, jej firma nie została odziedziczona przez żadnego krewnego, skutkiem czego przez lata rozporządzali nią różni właściciele. W 1983 roku kierowaniem firmą Coco zajął się Karl Lagerfeld, co czyni z sukcesem aż po dzień dzisiejszy.

Źródłem sukcesu Coco Chanel z pewnością upatrywać można w jej niebanalnej osobowości. Projektantka starała się przełamywać tabu, nie tylko w dziedzinie mody, ale i sferze osobistej. O sile jej marki świadczył ciągły wzrost popytu na produkty, mimo dość radykalnych poglądów wygłaszanych w otoczeniu potencjalnych Klientów.

Przyglądając się jej zawrotnej karierze oraz stworzonemu przez nią w bądź co bądź – niełatwych czasach, modowemu imperium, warto zadać sobie pytanie – która z żyjących aktualnie kobiet mogłaby zostać współczesną Coco Chanel?

Pozdrawiam,

Anna Niewiadoma

specjalista ds zarządzania i marketingu